Geen concurrentie: de 10 beste drummers ooit

Muziek | Geen concurrentie: de 10 beste drummers ooit

Door

Gepubliceerd op 17.09.12

2min

Drummers zijn meestal de grijze muizen van een muziekgroep. Je kan haast niet zonder, en toch worden ze vaak verbannen naar de achtergrond. De volgende 10 drummers hebben zich een plekje in de muziekgeschiedenis opgeëist. Animal uit The Muppets gaan we hier niet bespreken, wel figuren zoals Dave Grohl van Nirvana, The Foo Fighters, Them Crooked Vultures, Scream en Tenacious D. Vooral het feit dat hij naast een stevig slagwerk zich ook uit de slag trekt als zanger, spreekt alleen maar in zijn voordeel.

Stichtend voorbeeld

Led Zeppelin zou Led Zeppelin niet geweest zijn zonder John Bonham, dat hebben de andere groepsleden stuk voor stuk moeten toegeven. Wanneer John Bonham zijn wereldberoemde drumsolo Moby Dick zou inzetten, wist iedereen al lang op voorhand. Wanneer die solo zou eindigen, was een andere kwestie: tijdens sommige shows bleef Bonham ruim een half uur intensief drummen, alsof hij weg van de wereld was.

Moon the loon

Van grote voorbeelden gesproken: Keith Moon (The Who) moest destijds voor niemand onderdoen, niet op en zeker niet naast het podium. Zijn bijnaam 'Moon the loon' had hij alvast niet gestolen. Ooit reed hij zelfs opzettelijk een auto in een zwembad, gewoon voor de lol. Zijn opvolgers in The Who (Keith Moon stierf in 1978 op amper 32-jarige leeftijd) konden zijn energieke stijl nooit evenaren, laat staan overtreffen.

Overtollig gewicht

Neil Peart staat er om bekend om zijn drumstokken vaak achterstevoren vast te houden. Dat is meer gewoonte dan opzet. Vroeger braken tijdens repetities vaak de punten van de drumstokken af, waardoor de - toen nog - straatarme Neil de stokken noodgedwongen moest omdraaien omdat hij geen geld had voor nieuw materiaal. "Het werd een gewoonte om de zwaardere helft van de stokken te gebruiken. De impact van de slagen is ook groter, met als bijkomend voordeel dat je als drummer veel minder 'overtollig gewicht' mee moet zeulen."

Treuzelaar

We konden hier bijvoorbeeld kiezen voor een Charlie Watts, maar het is toch Ringo Starr geworden. Hij bleef lange tijd op de achtergrond, en liet alle aandacht naar Paul en John gaan. Uiteindelijk liet hij één drumsolo optekenen: uitgerekend in "The End", het allerlaatste liedje van het allerlaatste album van The Beatles. Beter laat dan ooit, niet?

Nummer 1

Volgens Britse muziekfans is Joey Jordison (Slipknot) de allerbeste drummer ooit. Daar kan over gediscuteerd worden, al beschikt Jordison wel over stevige papieren. Het is geen toeval dat hij naast Slipknot ook gedrumd heeft voor Metallica, Korn, Ministry en Rob Zombie. Toen een reporter hem vroeg wat hij van die eerste plaats vond, was zijn antwoord aan de bescheiden kant: "Ik weet echt niet wat te zeggen. Zoiets herinnert me er elke dag weer aan waarom ik dit doe."

Godfather

Ja, doe Dave Lombardo (Slayer) er ook maar bij. Met een cv als dat van Dave kunnen we haast niet anders: deze voormalige pizzakoerier heeft sinds 1983 al meegewerkt aan meer dan 30 cd's, een gemiddelde van één per jaar dus. Veel drumlessen heeft hij nooit gevolgd, Dave is een autodidact op dat vlak. Ooit noemde iemand hem "de peetvader van de dubbele bas", een bijnaam die is blijven plakken.

Kinetic Kid

We weten dat velen graag Travis Barker zouden zien verschijnen, en toch kiezen we voor Stewart Copeland. De drummer van The Police wordt al decennialang beschouwd als een referentie, en niet zonder reden. Je zal hem nooit achter de drums zien zitten zonder zijn suède handschoenen. En wist je trouwens dat 'Kinetic Kid' vloeiend Arabisch spreekt? Niet moeilijk als je de eerste jaren van je leven in Egypte en Libanon hebt gewoond.

Jazzy

Geen kleine stoef in het geval van Ginger Baker: hij mag zichzelf "de meest invloedrijke percussionist uit de jaren '60" noemen, terwijl gespecialiseerde media hem ooit omschreef als "de man die zo goed als elke drummer van elke latere heavy metal band beïnvloed heeft". Toch wil hij daar niet van weten, hij bekijkt zichzelf vooral als een jazzdrummer. Een verdomd goede dan nog. Verplicht kijkvoer: de muziekdocumentaire 'Beware Of Mr. Baker', die dit voorjaar voorgesteld werd.

Gouden duo

Woodstock '69 telt veel hoogtepunten. Neem het optreden van Santana en denk dat gitaargeval helemaal weg. Opeens verschijnt daar op de achtergrond ene Michael Shrieve, die 10 minuten lang gelijke tred houdt met de snaarvirtoos tijdens "Soul Sacrifice". De kans dat de twee grootheden nog eens samen optreden, is eerder klein: Santana is namelijk bijna twee jaar getrouwd met Cindy Blackman, zelf geen sukkelaar als het op de drum aankomt. Je kunt je echtgenote toch moeilijk negeren, niet?