Tijd voor reclame! Deze songs werden groot dankzij commercials.

Door MF

Gepubliceerd op 04.04.19

3min

Als we het ons goed herinneren, was het dEUS die ooit eens fulmineerde tegen het gebruik van een van hun songs in een commercial. Diep in de jaren 1990 was dat een absolute no-go, alleszins voor bands die zichzelf wat au serieux namen en niet versleten wilden worden voor sell-outs. Vandaag is dat helemaal anders!

Feist - '1234'

One Two Three Four. Tell me that you love me more. Dat zijn de eerste twee regels uit Feists '1234', een song uit het album 'The Reminder'. Zou het nummer ook zo bekend geworden zijn zonder de hulp van Apple's iPod Nano? Wij denken het wel.

Hoe het ook zij: commercials kunnen songs wel een boost geven. '1234' werd eerst digitaal gereleased, als single uit 'The Reminder', maar begon pas een eigen leven te leiden toen zowel Apple als eBay het nummer gebruikten voor reclamedoeleinden. 1,2 miljoen dowloads, vijf jaar na de release. Wow. Weetje: Feist zou de song normaal gezien voorbehouden aan Stephen Colbert, die een stek als president van de VS ambieerde, maar toen die zich terugtrok, ging het liedje naar Apple.

Commercial

Origineel:

Snoop Dogg & Pharell - 'Drop it like it's hot'

2004. Deze bom werd gedropt en stootte in één ruk door naar nummer 1 in de Amerikaanse hitlijsten, wat het voor Tha Dogg zijn eerste nummer 1-hit maakte. Volgens het Billboard-magazine was het de meest succesvolle rapsong van het decennium. De song werd gebruikt door het soft-drinkmerk Sundrop, waarbij een overenthousiast meisje stond te twerken terwijl ze het drankje vastheeft. Hilarisch, dat wel. Of het de song nog meer push gaf? Jazeker, maar het nummer had het niet echt nodig. De titel van de song verwijst naar een dance-move - door vrouwen - en was al in zwang sinds de jaren 1990. De tongkliks zijn nu al legendarisch!

Commercial:

Origineel:

New Radicals - 'You get what you give'

Greg Alexander, het gezicht achter New Radicals, had al een plaat op zijn palmares voor zijn band doorbrak met deze song. Maar het bleef bij die ene hit, een anthem voor een generatie. Volgens gespecialiseerde media was het een van de veertig meest opmerkelijke one-hit-wonders. Nummer één in Nieuw-Zeeland en Canada, en opgepikt door Mitsubishi. Het bracht New Radicals wellicht wat geld in het laatje - joehoe, nooit meer werken - maar niet meer succes. En Alexander zelf? Die verkaste naar Londen en werd songschrijver, voor anderen, waaronder Sophie Ellis-Bextor. 'Murder on the dancefloor' is bijvoorbeeld van zijn hand.

Commercial:

Origineel:

Status Quo - 'Down, Down'

Get Down, dat was de werktitel van de song. Het werd 'Down, Down', om verwarring te voorkomen met het gelijknamige nummer van Gilbert O'Sullivan. Een song die ogenschijnlijk zo uit de pen gevloeid kwam, maar niets is minder waar. Rossi zat te klooien met het refrein, toen plots 'Down, Down' eruit kwam. "Het is natuurlijk niets, maar het bekte lekker", vertelde hij ooit. "Onze teksten waren nooit hoogdravend." Het was de enige nummer 1-hit van de band in de UK. 37 jaar na de eerste release werd Status Quo benaderd om de song te herwerken voor het Australische Coles. Wat ze deden. Twee keer kassakassa!

Commercial:

Origineel:

José Gonzalez - 'Heartbeats'

Origineel een nummer van het Zweedse The Knife, maar gecovered door Gonzalez, die er nogal wat naam en faam mee maakte. Het leven dat een song leidt, heb je niet in de hand. Kijk naar deze song. Oorspronkelijk van The Knife, gecovered door Gonzalez en opgepikt door Sony, ter promotie van de Bravia-smartphone, in een commercial met stuiterballen. Vreemd toch, hoe ook het leven van aan artiest kan veranderen: Gonzalez speelde vroeger gitaar in bands die de mosterd haalden bij Black Flag en Dead Kennedy's - helemaal anti-establishment - en ziet een cover van zijn hand gewoon opduiken in een marketingcampagne.

Commercial:

Origineel:

Stiltskin - 'Inside'

Je zou de naam van de band kunnen verwarren met een soort kaas, maar dat zou de kaas oneer aandoen. Hoe het ook zij: Stiltskin, nobele onbekende tot Levi's hun 'Inside' oppikte... We zitten nog even volop in de grungeperiode. Bands met ambities gooiden het over een boeg waar ook Nirvana in het muzikale sop zwom. Velen slaagden niet, enkelen haalden het wel. Stiltskin? Niet, tot 'Inside' uit hun eerste album via een paar omwegen bij de marketingafdeling van Levi's terechtkwam en die de song koppelde aan de beroemde 501-jeans. Bedje gespreid? Niet echt, want het bracht Stiltskin niet veel roem. Beetje rip-off van The Cranberries 'Zombie' en Nirvana's 'In Bloom'.

Commercial:

Origineel:

Babylon Zoo - 'Spaceman'

Iets gelijkaardigs gebeurde er met Babylon Zoo. Ook hier zag Levi's wel brood in. 'Spaceman' werd groot, maar crashte op de planeet 'One Hit'. 'Spaceman' kwam eerst uit als onderdeel van een Levi's commercial en werd daarna pas officieel gereleased als de bands eerste single. Succes? Jazeker, maar daar bleef het ook bij. Niettemin, in de eerste week gingen - we spreken over tijden waarin nog niet gestreamed werd - maar liefst 420.000 exemplaren over de toonbank. Vanaf dat moment ging het helaas bergaf. De band bracht het er live bekaaid van af, en de singles die na 'Spaceman' volgden, vielen snel terug uit de charts. Na het tweede album 'King Kong Groover' was het over en uit.

Commercial:

Origineel:

Mr. Oizo - 'Flat Beat'

Hilarisch toch, hoe een knuffel de wereld weet te veroveren. Mr. Oizo deed het gewoon met 'Flat Beat'. 'Flat Beat' is een instrumental, uitgebracht in 1999 als bonustrack op 'Analog Worms Attack'. Het popje Flat Eric ging met alle aandacht lopen. Ook hier zag Levi's wel brood in, en ze gebruikten de track voor de promotie van Sta-Prest One Crease Denim Clothing. Grappige commercial wel, en niet lame zoals in vele andere gevallen. Quentin Dupieux, de man achter 'Flat Beat' vertelde ooit dat het hem maar twee uur werk kostte - en een KORG MS-20 - om het nummer te maken.

Commercial:

Origineel:

Etta James - 'I just wanne make love to you'

Ja, Coca-Cola en commercials, het is altijd wel iets. Vrouwen die een man in blote bast frisdrank zien drinken, dat doet het blijkbaar altijd? Ook in #metoo-tijden? Wellicht niet meer. Hoe het ook zij: Etta James - bij leven al een legende - breide aan haar palmares een succesvolle passage in commercial-land, dankzij Coca-Cola. De song dateert alweer van 1954, maar werd van onder het stof gehaald in 1996. Er kwam weer vraag naar het nummer en het verscheen op cd-single. Het plaatje begon aan een ware opmars in de hitparades, niet in de VS, maar in Europa. In het Verenigd Koninkrijk haalde het de vijfde plaats in de Top 50.

Commercial: