The English Game: fictie of werkelijkheid?

Series | Terwijl de sportwereld tot stilstand is gekomen, biedt Netflix voetbalfans aller lande soelaas met ‘The English Game’ – een origin story van de sport. Om indruk te maken bij je voetbalgekke vrienden wanneer deze serie van Julian Fellowes (‘Downton Abbey’) ter sprake komt: ziehier vijf in steen gebeitelde waarheden.

Door Pickx

Gepubliceerd op 21.04.20

2min

Het bestaan van de hoofdpersonages

De serie volgt de avonturen van twee hoofdrolspelers, die daadwerkelijk bestaan hebben. De eerste is Arthur Kinnaird, vertolkt door Edward Holcroft, die bekendheid verwierf met zijn rol in ‘Kingsman’. Kinnaird liep school in Eton toen het college sportgeschiedenis schreef als voetbalpionier. Hij voetbalde in de kleuren van Old Etonians.

De tweede spilfiguur is de illustere Fergus Suter. Acteur Kevin Guthrie, bekend van de ‘Fantastic Beasts’-films, geeft gestalte aan de Schotse steenhouwer die naam maakte als speler van Darwen, één van de zeldzame succesvolle ploegen uit de arbeidersklasse.

De upper class aan de macht

The English Game schiet uit de startblokken met een FA Cup-finale tussen de Old Etonians van Kinnaird en het Darwen van Suter – een reconstructie van de echte wedstrijd die in 1879 plaatsvond.

De partij symboliseerde de kloof tussen twee welomlijnde klassen. De erudiete gediplomeerden van Eton gingen prat op de stelling dat voetbal een sport voor de lagere klasse moest blijven en in de amateursfeer beoefend moest worden, terwijl Suter en co. die opvatting aanvochten.

Geen verloningen

Suter werd één van de meest omstreden figuren uit de prille beginjaren van de piepjonge voetbalsport door zijn overgang van Darwen naar Blackburn. Darwen beschuldigde Blackburn ervan Suter te betalen om voor die laatste te spelen, hetgeen destijds illegaal was. Suter klapte uit de biecht en bekende als eerste speler ooit dat hij in loondienst voetbalde.

Andy Mitchell, voetbalhistoricus en raadgever voor de serie, verklaarde aan The Telegraph dat Suter “de ogen van de Engelse clubs geopend heeft”. “Hij was een Schot uit de middenklasse, die zijn ploeg op zijn eentje naar een hoger niveau bracht. Verrast door deze ontwikkeling begonnen de clubs te speuren naar beschikbare voetballers met gelijkaardige talenten. Voor je het wist bulkte de competitie van het voetbaltalent.”

Uitlaatklep voor de arbeidersklasse

Suter en zijn lotgenoten hebben bijgedragen aan de toegankelijkheid van het voetbal voor de lagere klassen door er een valabele carrièremogelijkheid van te maken. Het spel kreeg in 1885 een professionele status.

Al snel groeide het voetbal uit tot de nationale sport van het Britse rijk. De sport doorbrak de arbeidssleur en gaf loonwerkers iets om naar uit te kijken. “Arbeiders werkten 24 op 24, 6 dagen op 7”, legt Fellowes uit in The Telegraph. “Ze waren onderbetaald en deden naast werken niet veel meer dan eten en drank achterover kappen. Plots kwam daar die dagelijkse opwinding van het voetbal: voortaan konden ze supporteren voor hun favoriete voetbalploeg en naar een nabijgelegen stad trekken om hun ploeg aan het werk te zien.”

FA Cup-finale Old Etonians - Blackburn

De reeks blijft grotendeels trouw aan de realiteit, maar het scenario bevat desalniettemin enkele onjuistheden. De meest prominente ligt in het matchverloop van de FA Cup-finale, waarin Old Etonians de degens kruiste met Blackburn. In de reeks zegeviert het team van Suter, terwijl de wedstrijd in werkelijkheid anders uitdraaide…

Blackburn Rovers verloor de finale in 1882. Het jaar nadien versloeg Blackburn effectief Old Etonians in de finale, met het grote verschil dat niet de Rovers speelden, wel Blackburn Olympics. Fergus Suter stond zelfs niet op de grasmat.