'The Curious Case of Benjamin Button’: na 15 jaar nog steeds revolutionair

Films |

‘The Curious Case of Benjamin Button’ kwam vijftien jaar geleden in de zalen en de techniek erachter is nog steeds een huzarenstukje. David Fincher was de juiste man op de juiste plaats om het verhaal te verfilmen, onder andere door de technologische uitdagingen van de omgekeerde veroudering van het hoofdpersonage.

Door Pickx

Deel dit nieuws

Benjamin Button zag eerst het levenslicht in 1922, in een kortverhaal van F. Scott Fitzgerald, die uiteraard vooral bekend is als de auteur van ‘The Great Gatsby’. Terwijl die laatste roman doorheen de decennia verschillende keren verfilmd werd, bleek het toen onmogelijk om ‘The Curious Case of Benjamin Button’ naar het witte doek te brengen. Het hoofdpersonage wordt namelijk geboren in het lichaam van een stokoude man en sterft uiteindelijk als pasgeboren baby. De techniek om dat in beeld te brengen, bestond gewoonweg niet.

In 2008 kwam dan toch een filmadaptatie van het verhaal in de zalen. De hoofdrol was voor Brad Pitt, de regie van David Fincher. Die twee hadden al samengewerkt voor films als ‘Seven’ en ‘Fight Club’ en voelden elkaar dus perfect aan. Fincher was om meerdere redenen de ideale man om het verhaal te verfilmen, een belangrijke was zijn bedrevenheid met CGI, computereffecten.

Wie CGI in Hollywood zegt, denkt meteen aan spektakelfilms à la Michael Bay (‘Transformers’, ‘Armageddon’). Vaak wordt vergeten dat drama- en thrillerfilmmaker Fincher een meester is in het gebruik van computerbeelden in combinatie met echte beelden. Praktische effecten komen in zijn films bijna niet voor, en toch heb je nooit het gevoel dat een beeld onrealistisch is, in tegenstelling tot het werk van de Michael Bays van deze wereld.

Onopvallend

In Finchers film ‘The Social Network’ zitten meer shots met computereffecten dan in de film ‘Godzilla’ uit 2014. Als je die zin even opnieuw wil lezen of uit ongeloof in je ogen wil wrijven, doe gerust. In de film ‘Zodiac’ zijn zowat alle buitenscènes eigenlijk binnen in een studio gefilmd. In ‘The Girl with the Dragon Tattoo’ is elke druppel bloed achteraf toegevoegd met een computer. Maar niemand zou dat raden als ze naar de films van Fincher kijken.

Met dat alles willen we zeggen dat David Fincher een meester is in het onopvallende gebruik van CGI en digitale effecten. Hij leerde ermee werken toen hij voor de legendarische effectenstudio ILM werkte aan blockbusters als ‘Return of the Jedi’ en werd een pionier in het gebruik van effecten met zijn eigen films.

Dat brengt ons bij ‘The Curious Case of Benjamin Button’. Toen de film halfweg de nillies geproduceerd werd, was motion capture, waarbij enkele punten op het gezicht en het lichaam van een acteur getraceerd worden, al een welbekende techniek. Maar het resultaat was altijd wat stijfjes en onnatuurlijk, en dat was voor Fincher niet acceptabel. Het personage van Brad Pitt moest een kleuter met het uiterlijk van een tachtigjarige worden en omgekeerd ook een bejaarde met de uitstraling van een pasgeborene. Als die effecten niet feilloos waren, zou de film lachwekkend worden.

Betoverend

Fincher zocht hulp bij Steve Perlman, toen met zijn bedrijf Reardon een revolutionair van de motion capture-techniek. In plaats van enkele puntjes aan te brengen op het gezicht van een acteur en die te traceren, kon hij de acteur bedekken in een soort reflecterend poeder, waardoor de digitale camera’s geen tientallen, maar duizenden punten konden traceren. Fincher paste de techniek toe en maakte zo de meest gedetailleerde motion capture-scènes die ooit in de cinema gezien waren.

Dat staaltje filmtechniek werd bekroond met drie Oscars, die voor de beste visuele effecten, de beste art direction en de beste make-up. Daarnaast werd de film genomineerd in nog eens tien andere categorieën, waaronder beste film, beste regisseur, beste hoofdrolspeler (Brad Pitt) en beste actrice in een bijrol (Taraji P. Henson). In de recensie in The New York Times stond geschreven: “Fincher heeft een delicate dimensie en sierlijkheid toegevoegd aan het digitale filmmaken. De film heeft veel te danken aan voorgangers als ‘Minority Report’, ‘The Lord of the Rings’ en ‘Forrest Gump’, maar is net door de subtiliteit het meest betoverende voorbeeld van een combinatie van digitale en echte beelden.”

Andere filmhits van David Fincher, zoals 'Fight Club' en het gloednieuwe 'The Killer', vind je op Netflix. Meer info over de tv-optie 'Pickx All Stars' (inclusief Netflix) of het Netflix-aanbod via Pickx vind je hier terug.

Kijk wat je leuk vindt, waar en wanneer je wilt.

Ontdek Pickx Inloggen

Top

Top