Scott Parker blijft zoeken naar de juiste formule, maar hoe lang krijgt hij daarvoor nog?

Scott Parker (42) begon zijn ambt als Clubcoach op 8 januari met een 3-1 nederlaag tegen KRC Genk. Een verliespartij op het veld van de autoritaire competitieleider, dat valt nog te verklaren. Dat er vervolgens maar één keer gewonnen werd (tegen degradatiekandidaat Zulte Waregem) in acht wedstrijden, is dat veel minder. Parker zelf bekijkt het liever van de positieve kant -hij kan ook moeilijk anders- en benadrukte afgelopen weekend na de 1-1 tegen Union nog dat er ook maar één keer verloren werd in die reeks.

Het was uitkijken naar wat het belangrijke CL-duel tegen Benfica zou brengen. Binnen en buiten de club leefde het gevoel dat die historische achtste finale wel eens de sleur kon doorbreken en een nieuwe schwung in het elftal kon blazen. Voor een stuk werd die voorspelling ook werkelijkheid: Club begon gretig aan de partij tegen Benfica en was lange tijd de evenknie. Maar gaandeweg slopen weer dezelfde problemen in het elftal: individuele defensieve blunders en offensieve onmacht.

Vreemde tactische kronkels

De keuzes van Scott Parker helpen daar niet aan. Aan die defensieve fouten kan hij zelf weinig doen, hij verwijderde zelfs risicopatiënt Abakar Sylla uit de basis omdat die toch net iets te vaak nonchalant uitverdedigde. Maar diens vervanger Jack Hendry -door Parker teruggehaald na een mislukte uitleenbeurt aan Cremonese- ging tegen Benfica ook al in de fout met een knullige strafschopovertreding. Alternatief Dedryck Boyata toonde sinds zijn komst in de zomer nog geen enkele keer een meerwaarde en sukkelt voortdurend met kleine blessures. Tijdens de wintermercato werd in dat compartiment ook weinig toegevoegd. Het is voor Parker dus roeien met de riemen die er zijn.

Toch draagt Parker ook wel een verantwoordelijkheid in de huidige malaise. Hij blijft zijn basiselftal voortdurend door elkaar schudden, ook in het offensieve compartiment. Aanvankelijk gaf hij daar recordaankoop Roman Yaremchuk veel vertrouwen -al dan niet ingefluisterd door het bestuur, dat zijn dure zomertransfer (16 miljoen euro!) wilde zien renderen-, maar tegenwoordig blijkt de Clubcoach plots fan van Noa Lang als diepste spits. Onderweg werd Ferran Jutgla, tijdens de eerste maanden van het seizoen toch dé revelatie, geslachtofferd. De Spaanse goaltjesdief werd onverbiddelijk aan de kant geschoven, weliswaar ook even gehinderd door een blessure, en ziet zo zijn opgebouwde krediet helemaal verkruimeld. Het gevolg is dat Club Brugge nu met twee spitsen zit die niet overlopen van vertrouwen en achter hun beste vorm aanlopen.

Met Lang in de spits creëert blauw-zwart ook te weinig gevaar aangezien de Nederlander te vaak inzakt om de bal op te vragen of uitzwenkt naar de flanken. Daardoor komen onder andere Hans Vanaken en Tajon Buchanan minder uit de verf. Toegegeven: Parker wordt ook niet geholpen door enkele afwezigen. Met Skov Olsen als voornaamste. De Deen was vorig en dit seizoen al vaker de reddende engel met een individuele bevlieging. Maar dan nog is het vreemd dat Parker tegen Benfica Kamal Sowah opdiepte als alternatief op de rechterflank. Menig Clubvolger weet ondertussen al langer dat de Ghanees niet tot zijn recht komt op de flank (en zeker niet op rechts, waar Philippe Clement hem meermaals uitprobeerde) maar floreert op ‘de pocket’ achter de spits (zoals Hoefkens hem gebruikte in de CL-poulefase).

Contrast met Cercle

Helemaal onbegrijpelijk is het constante wisselen op het middenveld. Tegen Benfica koos Parker er zelfs voor om Odoi plots weer als middenvelder te posteren. Geen Casper Nielsen, geen Mats Rits. Wat was daar de bedoeling van? Waarom plots wijzigen in een achtste finale van de Champions League? Veel krediet bouwt de Engelse coach daarmee niet op in zijn ervaren groep. Zeker niet als die experimenten geen resultaten opleveren.

Ongetwijfeld zorgt de huidige negatieve reeks en de nu al weken durende zoektocht naar een type-ploeg ook voor nervositeit in de Brugse bestuurskamer. Een nederlaag in de derby tegen Cercle zou op dat vlak weinig goed doen aan het vertrouwen in de nieuwe Engelse T1. Ter vergelijking: Miron Muslic, de Oostenrijkse trainer van buur Cercle, zette sinds hij daar eind september het roer overnam een knappe 27 op 48 neer in de JPL. Zonder al te grote middelen en mét een herkenbaar concept (hoge pressing, verticaal voetbal) dat hij er wonderwel snel inpompte. Dat moet steken bij alles wat blauw-zwart is.

Volg de Jupiler Pro League het hele seizoen op de zenders van Eleven Pro League, inclusief de wedstrijd tussen Cercle Brugge en Club Brugge zondag 19 februari om 13u30 op Eleven Pro League 1, beschikbaar in de tv-optie Pickx Sports van Proximus Pickx.

Proximus biedt tijdens de live-uitzendingen van de UEFA Champions League en het Belgisch voetbal een ‘interactieve’ video aan in de Pickx-app (Android en iOS) en de website proximuspickx.be. Dankzij deze functie ontdek je de ploegopstellingen, de wedstrijdstatistieken en het vormpeil van beide ploegen. Maar bovenal stelt de interactieve videospeler je in staat om de beste acties van de wedstrijd onmiddellijk opnieuw te beleven wanneer jij het maar wilt! Beleef het voetbal als nergens anders en speel je eigen VAR!

Meer lezen over de Jupiler Pro League?

- AA Gent bevindt zich op een kruispunt in de clubgeschiedenis
- De ontbolstering van Steve Mvoué bij Seraing houdt de hoop op het behoud levend
- Kan Benito Raman Fabio Silva laten vergeten bij Anderlecht?