‘The Conjuring’ wordt 10, maar hoe waarachtig is het verhaal?

In ’The Conjuring’ verhuist de familie Perron, met vijf dochters, in 1971 naar een oud landhuis in het Amerikaanse Harrisville, Rhode Island. Het duurt niet lang voor ze geteisterd worden door paranormale gebeurtenissen. De hond sterft een mysterieuze dood, alle klokken stoppen precies op 3u07, de familie hoort handgeklap en gegiechel in lege kamers… Nadat een mensachtige schim oudste dochter Andrea aanvalt, roept het gezin de hulp in van Ed Warren en zijn helderziende vrouw Lorraine, die bekend staan als paranormaal onderzoekers. Zij gaan op zoek naar bewijzen van hekserij om aan een duiveluitdrijving te kunnen doen, en vinden meer dan ze hadden gedacht.

Het zinnetje “gebaseerd op waargebeurde feiten” wordt in Hollywood vaak erg liberaal gebruikt, maar in het geval van de paranormale horrorfilm ‘The Conjuring’ zouden de gebeurtenissen in de film, hoe onwaarschijnlijk ze ook lijken, volgens de overlevenden wel degelijk echt gebeurd zijn, mits enkele dichterlijke vrijheden. Andrea Perron schreef over haar ervaringen de boekentrilogie ‘House of Darkness House of Light’, maar de filmmakers besloten zich voor het scenario vooral te baseren op de notities van de echte Ed en Lorraine Warren over de zaak. “Er zijn wat zaken veranderd en sommige feiten kloppen niet helemaal (de Annabelle-pop komt bijvoorbeeld uit een andere zaak van de Warrens, red.), maar de film is wat die beweert te zijn: gebaseerd op een waargebeurd verhaal, geloof het of niet”, liet Andrea optekenen rond de release van de film.

Of je al dan niet gelooft dat de gebeurtenissen in ‘The Conjuring’ echt gebeurd zijn, hangt dus helemaal af van je geloof of ongeloof in het paranormale. Één persoon die er alvast niet in gelooft, is de huidige eigenares van het landhuis in Harrisville: Norma Sutcliffe. Zij zegt dat haar leven verwoest is door de release van de film, omdat haar huis nu constant bezocht wordt door horrorfans en paranormale believers. Zij zegt ook al wat vreemde geluiden te hebben gehoord, maar bekeek die door een wetenschappelijke bril. Ze ging op zoek naar en vond verklaringen voor alle paranormale waarnemingen in het huis, zowel die van haar als die van de familie Perron, met de bedoeling om de geruchten definitief te ontkrachten. Zonder veel resultaat echter, want haar huis is nog steeds een trekpleister voor horrortoeristen.

Wat wel ontegensprekelijk klopt, is het bestaan van Bathsheba Sherman, een vrouw die in de 19^de eeuw naast het landhuis woonde en beschuldigd (maar vrijgesproken) werd van hekserij. Haar geest is, volgens Lorraine Warren, de belangrijkste die de familie Perron belaagt. Een baby waar Sherman voor moest zorgen, overleed in bedenkelijke omstandigheden en volgens sommige dorpelingen offerde de vrouw het kind aan de duivel, maar de vrouw werd vrijgesproken en overleed in 1885 op gevorderde leeftijd. Geruchten dat Bathsheba haar personeel mishandelde of dat ze minstens drie jonge kinderen verloor (ze had één zoon die later zijn eigen familie stichtte) zijn onbewezen folklore.

Ook is het zo dat het oude landhuis het decor was van enkele gruwelijke gebeurtenissen, zoals opgetekend in de Black Book of Burrilville, een soort bevolkingsregister avant la lettre. Vorige bewoners pleegden zelfmoord, verdronken, vroren dood, en een meisje zou er door een boerderijmedewerker misbruikt en vermoord zijn (al spreekt de overlijdensakte van een andere sterfplaats). Wie geloof hecht aan zo’n dingen, zoals de familie Perron en de Warrens, zou dus kunnen geloven dat rusteloze geesten ronddwalen in het huis. Voor wie dat als feit aanneemt, is ‘The Conjuring’ dus een waargebeurd verhaal. Meer kritisch ingestelde kijkers vinden vast een andere verklaring.

‘The Conjuring’ is nu beschikbaar in de Pickx VOD-catalogus.