Deze Afro-Amerikaanse artiesten hebben de LGBTQIA+-beweging een duwtje in de rug gegeven

Muziek | Vandaag de dag zijn artiesten zoals Frank Ocean, RuPaul en Janelle Monae een van de vele Afro-Amerikaanse vaandeldragers van de LGBTQIA+-beweging. Tientallen jaren geleden sprongen echter heel andere Afro-Amerikaanse artiesten immers in de bres om de gemeenschap een hart onder de riem te steken. Welke dat waren, lees je hier.

Door Pickx

Gepubliceerd op 29.05.23

3min

Diana Ross

Deze soulzangeres is een icoon uit de Amerikaanse muziekwereld. Ross begon haar carrière begin jaren zestig bij de legendarische platenmaatschappij Motown. Ze maakte deel uit van ‘The Supremes’, een Amerikaanse popgroep die voornamlijk soulmuziek maakte, en gooide daarin hoge ogen dankzij haar prachtige stem. In 1969 besloot Diana Ross om een solocarrière uit te bouwen. Ze kwam in 1970 met ‘Ain’t No Mountain High Enough’ en publiceerde nadien nog enkele prachtige nummers.

In 1980 bracht Diana Ross ‘I’m Coming Out’ uit. Dat lied werd danig gesmaakt door de toenmalige LGBTQIA+-scène en werd voor heel wat mensen uit deze gemeenschap een lijflied. In dit nummer zingt Ross immers over hoe bevrijdend het wel niet is om jezelf te kunnen zijn. Datzelfde jaar kwam ook ‘Upside Down' uit. Dit nummer bevat, net als ‘I’m coming out’, heel wat disco-invloeden en wereldwijd een grote hit. De homogemeenschap in de Verenigde Staten draaiden begin jaren tachtig deze platen van Diana Ross grijs omdat liefde, vrijheid en blijheid daarin centrale thema’s waren.

Diana Ross begreep dat haar muziek populair was in de LGBTQIA+-gemeenschap en daar was ze ook zeer blij om. Ze brak een lans voor relaties met mensen van hetzelfde geslacht en droeg de gemeenschap een warm hart toe, ook al was ze zelf heteroseksueel. Ze was voor heel wat mensen uit de gemeenschap ook een stijlicoon. Talloze dragqueens keken immers naar haar om inspiratie op te doen voor kostuums en genoten van hoe ze haar lichamelijkheid vierde op het podium.

Sylvester

De Amerikaanse singer-songwriter Sylvester mag niet in dit lijstje ontbreken. Sylvester werd in 1947 geboren in Los Angeles en groeide gedurende de jaren 70 en 80 uit tot een heus fenomeen. Dat komt omdat de man een grote rol speelde in de toenmalige LGBTQIA+-scene van San Francisco als homoseksuele man, dragqueen en verdediger van gelijke rechten voor iedereen, ongeacht ras of seksuele geaardheid. Sylvester was ook een van de eerste figuren uit de LGBTQIA+-gemeenschap die als non-binaire persoon door het publieke leven ging. Sylvester was een muzikaal beestje en stampte begin de jaren zeventig een eigen muziekcarrière uit de grond.

De artiest bracht in 1977 met ‘Sylvester’ een eerste album uit, en in 1978 volgde meteen een vervolg: ‘Step II’. Die plaat boekte heel wat succes. Sylvester heeft heel wat (disco)hits op zijn conto staan waaronder ‘You Make Me Feel (Mighty Real)’, ‘Dance (Disco Heat) en ‘Do Ya Wanna Funk’. Eind jaren zeventig en begin jaren tachtig stond Sylvester bekend als ‘The Queen of Disco’. De singer-songwriter overleed in 1988 helaas ten gevolge van AIDS.

Billie Holiday

Billie Holiday was een van de meest populaire en indrukwekkendste jazz-zangeressen uit haar tijd. Ze begon in 1935 aan haar muzikale carrière en groeide in geen tijd uit tot een ster. In 1937 bracht ze de nummers ‘Carelessly’ uit, gevolgd door ‘I’ve Got My Love to Keep Me Warm’, ‘Strange Fruit’ (1939), ‘God Bless the Child’ (1941) ‘Trav’lin Light’ (1942) en ‘Lover Man’ (1945).

Ondanks haar vele muzikale successen, verliep het in de liefde niet zo altijd voorspoedig. Billie Holiday had enkele relaties met mannen, maar die gingen niet altijd over rozen. Ze kon het eigenlijk ook goed met vrouwen vinden. Ze had op een bepaald moment bijvoorbeeld een relatie met Tallulah Bankhead, een beroemde Amerikaanse actrice uit de vorige eeuw. Holiday kwam naar verluidt ook in contact met drugs en kwam in 1959 te overlijden.

In 2021 verscheen er een biografische dramafilm over het leven van Billie Holiday: 'The United States vs Billie Holiday’. In deze film zien we hoe de Amerikaanse geheime diensten willen dat Billie Holiday ophoudt met het brengen van het protestnummer ‘Strange Fruit’. De FBI wil haar vervolgens in de cel doen belanden. In deze documentaire komt ook de seksuele geaardheid van Holiday aan bod.

Prince

Eind jaren zeventig maakte de wereld kennis met een muzikaal genie, genaamd Prince. Prince kreeg op zeer jonge leeftijd een platencontract aangeboden bij Warner Brothers waarmee hij meteen enkele albums kon financieren. Zijn allereerste album kreeg de titel ‘For You’ mee en gooide hoge ogen in de Verenigde Staten. Prince ging vernieuwend te werk en nam het spelen van bijna alle instrumenten op de plaat voor zijn rekening.

Doorheen de jaren bracht Prince steeds meer seksueel getinte albums uit, waarin ook zijn eigen geaardheid aan bod kwam. Hierdoor trok hij andere fans aan. Hij begon zich ook meer toe te leggen op funk en new wave en vermengde deze genres in zijn muziek. Prince groeide uit tot een sekssymbool in de Verenigde Staten en Europa en werd in deze contreien bekend om nummers zoals ‘I Wanna Be Your Lover’ (1979), ‘When you Were Mine’ (1980), 'Little Red Corvette’ (1983), ‘Erotic City’ (1984), ‘Purple Rain’ (1984) en ‘Kiss’ (1986).

Prince durfde met zijn muziek buiten de conventionele lijntjes te kleuren en verscheen regelmatig als androgyne performer op een podium. Hij stak zijn vrouwelijke kant niet onder stoelen of banken, maar weigerde wel in een hokje geduwd te worden. In het nummer ‘I Would Die 4 U’ (1984) zingt hij: “I’m not a woman, I’m not a man. I am something that you’ll never understand.” Dankzij deze songteksten en zijn taboedoorbrekende muziek werd de man een rolmodel voor de LGBTQIA+-gemeenschap.

Lees ook: