‘Legally Blonde 2: Red, White and Blonde’ (Play5): deze sequels zijn geen kaskrakers geworden

In ‘Legally Blonde 2: Red, White and Blonde’ zien we hoe Elle Woods (Reese Witherspoon) zich steeds meer gaat ontfermen over dierenrechten. Ze wil de wet op dierenproeven laten wijzigen en trekt hiervoor naar het politieke epicentrum van de Verenigde Staten: Washington D.C.. Elle komt al gauw te weten dat de politieke wereld maar moeilijk in beweging te krijgen is, maar werkt toch een plannetje uit.

‘Legally Blonde 2: Red, White and Blonde’ (2004) is een directe vervolgfilm op ‘Legally Blonde’ (2001). De film kreeg teleurstellende recensies, maar deed het niet onaardig aan de kassa. Desondanks blijft de prent in de schaduw staan van de allereerste prent uit de filmreeks.

Bekijk ‘Legally Blonde 2: Red, White and Blonde’ vanavond om 20u35 op Play5 of waar je ook bent via Pickx.be of de Pickx-app.

Bambi II

Hetzelfde geldt ook voor Bambi II (2006). Deze vervolgfilm kwam 64 jaar na de originele animatiefilm uit 1942 en vertelt het verhaal van Bambi en zijn vader: de Grote Prins van het Woud. Na de dood van Bambi’s moeder, wordt het hertenjong opgevangen door zijn vader, maar die heeft helaas geen ervaring met het ouderschap. Desondanks probeert hij zijn zoon voor te bereiden op zijn taak als nieuwe prins. Er kwam weinig of geen tromgeroffel aan de release van ‘Bambi II’ te pas. De animatiefilm werd in de meeste landen zelfs niet eens in de cinema vertoond, ondanks het feit dat het een mooi vervolg is op de originele prent.

Ontdek 'Bambi II' op Disney+ vanaf nu beschikbaar via de tv-optie 'Pickx All Stars' en 'Pickx All Stars & Sports' van Proximus Pickx.

Staying Alive

‘Staying Alive’ (1983) is de vervolgfilm op ‘Saturday Night Fever’ uit 1977. Tony Manero (John Travolta), het hoofdpersonage uit die iconische film, maakt opnieuw zijn opwachting en probeert een professionele danser te worden. De concurrentie is echter moordend en daardoor moet hij extra hard zijn best doen bij elke auditie.

'Staying Alive’ werd geregisseerd door Sylvester Stallone. Sly kreeg hulp van de producenten en scenaristen van de originele film om deze prent zo goed mogelijk te maken. Dat lukte ook: 'Staying Alive’ was een financieel succes. Desondanks heeft de film niet de allure van zijn voorganger.

Grease 2

We kunnen hetzelfde zeggen van ‘Grease 2’. Deze prent kwam in 1982 uit in de cinemazalen en moest fans van de originele ‘Grease’-film in zwijm doen vallen. Het verhaal van de prent gaat als volgt: de Amerikaanse tiener Michael Carrington (Maxwell Caulfield) loopt school op de All American Rydell High School. Hij heeft zijn oog laten vallen op Stephanie Zinone (Michelle Pfeiffer): de ex-vriendin van T Bird Johnny Nogerilli (Adrian Zmed). Die is nog steeds verliefd op Stephanie en wil niet dat iemand anders interesse toont.

Critici merkten op dat de sequel enkele sterke nummers en leuke dansscènes bevat, maar het verhaal laat volgens hen ook te wensen over. Actrice Michelle Pfeiffer kweet zich volgens de vakpers ook uitstekend van haar taak, maar voor de rest was de film naar verluidt niets bijzonder. Dat is waarschijnlijk ook de reden waarom de prent niet kon uitgroeien tot een kassucces.

Dirty Dancing: Havana Nights

‘Dirty Dancing: Havana Nights’ uit 2004 is de prequel van ‘Dirty Dancing' uit 1987. De film volgt grotendeels hetzelfde draaiboek als zijn voorganger. Dat blijkt tenminste als we de samenvatting erbij nemen. We maken kennis met de achttienjarige Amerikaanse Katey Miller (Romola Garai). Katey is samen met haar familie naar Cuba verhuisd en dat net voor de revolutie. Ze hangt er rond met enkele rijke Amerikaanse tieners, maar heeft meer interesse in de lokale inwoners. Zeker de inwoners die ook een potje kunnen dansen.

Volgens Amerikaanse vakbladen probeerde regisseur Guy Ferland de formule van ‘Dirty Dancing’ nieuw leven in te blazen door er een exotische setting aan toe te voegen. Dat was volgens de critici echter niet voldoende om er een unieke en onderhoudende film van te maken. Mede dankzij de vernietigende kritieken, is deze prent nooit uitgegroeid tot een klassieker.